Fantasiyihii iyo damaashaadkii loo samaynayey soo noqodka boqorka ayaa dhawr maalmood beledkii oo dhami ku eedanaa. Markii xiisaddii dabbaaldeggu yar kala fadhiistay baa deeto la xusuustay wixii maxaabiistii laga yeeli lahaa. Maxaabiistii qaar ka mid ah waxa hadiyad loo siiyey abbaanduulayaashii iyo saraakiishii ciidanka ee geesinimada dheeraadka ah muujisay intii dagaalladu socdeen. Qaarna waxa la siiyey wadaaddadii waaweynaa. Intii soo hadhayna waxa loo diray meelaha daaraha iyo waddooyinka laga dhiso.
Maxaabiistii reer Reebu oo iyagu maxaabiisaha kale ka yar midab duwanaa waxa gaar ahaan loo siiyey raggay boqorka isku dhadhawaayeen. Gabdhihii intii badnayd waxa loo geeyey boqoradda iyo hablaha reer boqor si ay uga shaqeeyaan guryaha reer boqor. Qaar kalena waxa la siiyey wadaaddadii sare iyo saraakiishii dawladda. Ragga intii badnaydna waxa la raaciyey wadaaddadii si ay meelaha wax lagu caabudo uga shaqeeyaan.
Cawadiisa iyo ayaankiisa Amuba wuxuu nasiib u helay in isaga iyo Jetro la israaciyo. Siddeed ay ku jireen waxaa loo direy in ay ka shaqeeyaan kaniisadaha wax lagu caabudo tii ugu weyneyd. Iyaga oo jid suuqweyna ah maraya oo ku socda hoygoodii cusbaa ayuu Jetro, intuu Amuba yara jaleecday ku yidhi, “Waa in aad xusuusnaataa in aynu hadda nahay addoon la leeyahay. Imika halkaynnu ka bixin jirnay amarka waa in aynnu innagu amarka qaadanaa. Nasiib wanaag qoladan inna leh afkooda wax baynu ka baranay, Sidaa darteedna wixii amar ee la inna siiyo waynnu kasi karaynaa waxana lagama maarmaan ah in aynnu degdeg u fulinaa. Haddii aan sidaa ku wadnana waxay ila tahay in la inoo naxariisan doono.”
Hadday kooxdii yarayd ee addoonta ahayd kaniisaddii soo gaadheen, waxa islamarkiiba la hor keenay wadaadkii weynaa oo magaciisu ahaa Ameres, kaasoo ay ka muuqatay haybad iyo dhaladnimo. Sidaas ayuu u hor maray safkii addoonta oo isha la raacay. Cabbaar hadduu aamusnaa ayuu Amuba ku amray in uu horo u soo baxo.
“Waxad noqon doontaa,” ayuu ku yidhi Amuba, “adeegahayga. Waa inaad shaqadaada si wanaagsan u qabsato; si wanaagsanna waa lagula dhaqmi.”
Amuba ayaa dhulka isku tuuray oo wadaadkii weynaa cagihiisa madaxa dhigaya; yidhina, “Sareeyahaygii! Ii ogolow inaan hadlo. Waxan kaa codsanayaa in aad ninkaa i ag taagnaa isna xulato. Wuxuu ahaa saaxiibkay ilaa carruurnimadaydii. Waa ninkii gaashaankiisa i huwiyey goobtii dagaalka, waxanu ii ahaa aabbahay oo kale. Sarreeyahaygii, markaa, waxan kaa baryayaa in aanad na kala kaxayn. Waxannu ballan ku qaadaynaa in aannu hooseeyayaal dlran kuu noqono.”
Wadaadkii baa dhageystay erayadii murugada lahaa ee Amuba waxanu yidhi, “Sidaad codsatay baa laguu yeelay.” Wuxuuna raaclyey, “Waa waajibka nin kasta in uu u naxariisto dadka ka hooseeya. Saaxiibkaana waa nin xoog leh; wuxuuna iila eg yahay nin daacad ah. Iminkana labadiinuba isoo raaca gurigaygii baan idin geynayaa.”
Adoontii kale ayaa Amuba u sujuudday markay isaga iyo Jetro daba kaceen wadaadkii.
Wadaadka oo show arkay siday addoonta kale Amuba u sameeyeen ayaa ku yidhi, “Ma waxaad ahayd qof meel sare ka dhashay, markaad dhulkiinnii joogtay? Waxan arkayey addoontii oo kuu foorarsatay adiga; saaxiibkaa oo kaa da’ weynna aan sidaa oo kale u yeelin.”
“Waxan ahay boqorkoodii dhintay inankiisii,” ayuu Amuba ugu jawaabay wadaadkii, “Wuxuu aabbahay ku dhex dhintay askartiisii isaga oo dagaallamaya. Haddii aan magaaladaydii jabin oo aan ummaddaydii la qabsan, waxan ahaan lahaa boqorkooda.”
“Siday nolosha bani’aadamku isku bedelaysaa, runtii, waa si amran; waxanse la yaabay, haddii aad ina boqor ahayd maxa Totmes nafahaantiisu kuula hadhi waayey.”
“U malayn maayo in uu sidaa og yahay,” ayuu Amuba ugu celiyey. “Maanaan garanayn caadooyinkiinna. Sidaa awgeedna saaxiibaday waxay la noqotay in haddii la ogaado in aan ina boqor ahay in lay dilayo. Deeto darajadaydii waa la qariyey.”
“Waxaaba laga yaabaa in sidaasi sidii u habboonayd tahay,” ayuu yidhi wadaadkii ka dib markuu cabbaar fikiray. “Ha yeeshee,” buu raaciyey, waxan u malaynayaa inaan noloshaadu agtayda marnaba ku xumaan doonin.” Deeto intuu Jetro kujeestay buu ku yidhi, “Adna afkayaga wax makaga hadashaa?”
“Wax yar baan ku hadlaa,” ayuu ku jawaabay Jetro, “Laakiinse marnaba sida Amuba uguma hadli karo. Nin weyn baan ahay oo carrabkaygu sida kiisa af cusub dhakhsahaa kuma baran karo.”
“In kugu filan oo waxa lagu yidhaa aad ku kasto waad ku hadlaysaa.” buu wadaadkii yidhi, “Si fiicanna waad ugu hadli doontaa.”
Hadduu hadalkii uun dhameeyey wadaadkii, yaa wiil dhallinyar ah oo qiyaastii Amuba uun la da’ ah irridda ka soo galay gurigii wadaadka. Orod intuu labo ugu soo booday jaranjartii ibrinka ayuu soo qayliyey kuye, “Aabbo! Alla! Ma addoontii dhulka fog laga keenay ee qalaad baad inagana gurigeenna keentay? Waxannu ku soo aragnay markii jidka la soo waday; waxana i yaab galiyey midabka timahooda iyo indhahooda. Aniga iyo Maysaa ayaa markiiba indhahaygu ku dhaceen wiilkan aad timihiisa dahabka mooddo… Iminka, Aabo, ma halkan bay inala joogayaan?”
“Haa, halkaanbay inala joogayaan, Jebron,” ayuu Ameres ku jawaabay, “Waxan ka soo xulay lafcadan kuwii kaniisaddeenna loo soo diray. Kan yar waxan u soo doortay waayo waa kula da’. Way u habboon tahay inamada in ay saaxiib ay isku da’ yihiin oo ay wado koraan ay yeeshaan. Waxaan rajeeynayaa in aad saaxibo noqon doontaan. Magaciisa waxaa la yidhaa Amuba in kasta oo iminka uu addoon yahay hadduu dalkiisii joogo wuxuu ahaan lahaa ina-boqor oo laga yaabo inuu marka dambe isaga nafahaantiisu boqor noqde. Xusuusnow taa oo ula dhaqan sidii aad jeclaan lahayd in laguula dhaqmo haddii aad addoon noqoto oo aad gacanta cadowgaaga ku dhacdo.”
“Hubaal in aannu saaxiibo noqon doonno,” ayuu yidhi Masrigii Yaraa.
“Jebron,” ayuu yidhi aabbihii, “Qofna ha u sheegin in uu Amuba ina boqor ku ahaa dalkoodii. Ha u sheegin xataa hooyadaa, ama walaashaa Maysa. Haddii xog la rabo in ay qarsoonaato, waxa ugu habboon in inta ogi yaraato.”