Sheeko

Waxaa la yiri: Nin doob ah ayaa beri doonay inuu guursado. Xoolihiisuna, waxoogaa ari ah iyo neefaf geel ah ayey ahaayeen. Wiilkii baa intuu isla hadlay, yiri: “Gabar uma geed fariisan karti, oo xoolahaagu gabbaati iyo yar iyo wax kuu soo hara kuuma wada gaari karaan, waxaad kurrayn laheyd, qoys xaas yar ah oo xoolo badan, gabar wanaagsanna leh, oo aad isku tiirsataan”. Inankii oo sidaa niyadda ku yaha, ayey berigii dambe reer jees ah oo ari badan isa soo agdageen, Reerka jeeska ah dadka jooga waxay ahaayeen: Oday la oran jiray, Diiriye Miskiin, iyo Islaantiisi oo aheyd Dahaba Duiyama iyo Gabar rima tidcan oo la oran jiray Deeqa. Inankii bay reerkii is barteen. Inantii iyo aabaheed iyo hooyadeedba, iyaga oo aan is weydiin baa mid waliba inankii jeclaaday.

Inankiina inantii iyo qoyskoodiiba kuwii uu Ilaahay ka baryaycy bay noqdeen, sidii ninkii yiri “Reerkii aan doonayey roob igu eri.”

Kolkii Inankii arkay in qoysku wada jecel yahay, ayuu odaygii ku yiri: “Aabbo maad ii noqon, Dahabana hooyo may ii noqon, oo manta Deeqa ma laysiin?”

Diiriye iyo Dahabo oo kolkii horeba inanka jeclaaday oo garan la’aan si ay isaga oon weydiisan inantooda ula maagaan, ayaa markii inankki inanta isiiya yiri: intay aad ugu farxeen ku yiraahdeen: “Ku siinnay!”

Inankii baa inantii loo dhisay. Labadii reer, inanka reerkoodii iyo inanta qoyskoodiina way wada degeen; waayo badan kolkii ay wada yiillen oo inankii iyo inanti is guursadayna dhawr carruur ah yeesheen, ayaa odaygii Diiriye Miskiin ee inanka soddogii ahaa, inantana aabaheed ahaa dhintay.

Islaantii Dahabo-Duryama sidii caadadu ahayd bay asay xiratay hadalkiina way yareysay. Asayda, waxa xirata afada ninkeedu dhinto oo afar bilood iyo toban ha been bay xirnaataa. Magic bilaash uma baxa Islaantii Dahabo-Duryama kolkii muddadii asaaydu ka dhamaatay bay hadal keedii badnaa la soo noqotay.

Maalin maalmaha ka mid ah, oo xilliguna jiilaal yahay oo reerihii soo ceel fariisteen, ayaa kalkii ugu hroeeyey aryihiin reerku soo arooreen. Ninkii Deeqa qabay ee Dahabo-Duryamana soddohda u aheyd oo aiyaha wax ka waraabinayey ayaa is yiri, “Ariga Soddohdu ha u hor cabbo. Oo durba kayn caws leh ha gaaro inta aryaha kale la waraabinayo.”

Arigii soddohda oo barqadiiba dardugay oo weli sabadii jooga, ayuu ninkii maqlay soddohdii oo hadlaysa oo leh, “bal ariga la waraabiyey daya, waa qaboonc c ma isagaa biyaba qaatay. Sidii buu arigii ku fulay.

Kalkii xigay baa soo galay. Kolkaasuu ninkii yiri: waa tii soddohdii kalkii hore cabanaysay ee laheyd arigii goor qaboone ah oo aanu biyo qaadanayn baa la waraabshce bl kalkan aiyaha ha u dhexeeyo, oo badhtanka ha galo. Sidii buu yeelay.

Kolkii cadceeddu xidrataqy ee ay ugu kululayd buu arigii soddohdu cabbay. Arigii oo durduuranaya ayuu ninkii maqlay islaantii dahabo-Duiyama oo hadlaysa, oo leh “ma ari cidi dan u leedahay baa, bal goorta ariga la waraabshay eega, sida qoraxdu u kulushay ee neef waliba biyaha ugu kawkabyo. Sow wada biyadhebi mayo.

Kalkii saddexaad baa soo galay, markaasuu ninkii is yiri: “Waatay islaantii soddohda aheyd labadii kal ee hotre cabanaysay, ee aad kalna arigeedii ugu hor waraabisay kalkii xigayna aad u dhexaysiisay ee bal kalkan arigeeda ha u dambeeyo.

Kalkii saddexaad baa arigii sodohdii, Dahab-Duryama sabadii ku soo dhamaaday goor casar ah.
Kolkaasuu maqlay soddohdii oo hadlaysa, oo leh, “Waa habeen e, bal goorta arigaasu fulaayo dhowr, aryihii raga lahaa waa hore ayey meyracdeen.

Dabadeed ninkii oo arigii durdurinaya ayaa ku heeesay:

Saanu yeelaba waa saanu eednee
Saanu yeelaba waa saanu eednee
Saanu yeelaba waa saanu eednee.

Maahmaahyo

Xidid wada yaal waa xil wada yaal.
Xidid xeradiisu waa isu furan tahay.
Ninkii ka daraaba ka ree buu islahaa.