Dalal isla waqtigii cagtuu ka waday, hase ahaatee intaannuba weli libdhin ayaa Warfaa oo Cali wax la haya, Cali u yeeri oo ku yiri, “Sow maad ogid inuu Dalal socdaal tegey? Walle waxbaan ogahay.”
“Ha tage maxuu la tegay?”
“Haahe miyaanay kula ahayn inuu adeerkiis Mooge u tegaayo, oo kala soo tashanaayo arrintaad xalay isku heyseen.”
“Ma saasaa malahaagu?” baa Cali ku yiri.
“Nacasow male arag waa nooli e haddaad xalay isku dhaarateen miyaanay kula ahayn intuu maqan yahay inaad Bilan ka wareejisid oo uu yimaado iyadoo ooridaada ah.”
“Ma saasaad ku talisay?”
Warfaa baa ku noqdoo yiri, “Sidaas keliya kuma taline, nacasyahow aan waxba fahmin, Dalal xalay waa ku carreeyey oo car iyo wir buu ku yiri, bal Bilan agteed imow, raggii horena haddii gabar ay u soo banbaxeen guurkeeda looga adkaado, ama madal leysugu yimid waalin ceebi ka raacdo, carrada waa ku kudaali jireen ee ha noqon markaas kan laga guuleysto.”
Cali ra’yigii ayuu la dhacay, waxuuna yiri, “Isla haddaan dhaqaaqayaa, labo midkood bey noqon, anoo Bilan ku guuleysta, ama sidaad sheegtay aan dib u soo noqone kudaala,” sidii buuna kaga dhabeeyey, oo isla subaxdiiba xaggii u maleynaayey Bilan ayuu beegay.
Hadduu dhowr gabdhood hadba mid meel ari la joogto isla taagay, ayuu aakhirkii Bilan oo dundumo hoos harsaneysa xarigna soohaneysa isa soo dul taagay, wuxuuna ku yiri, “Nabad ma sheegtay?”
Waxay ugu jawaabtay, “Wax belo ah ma ogi!”
“Bal warran,” buu yiri.
In cabbaar ah ayaa aamus dhacay, oo Cali garan waayey meeluu hadalka ka bilaabo, oo hadba doc eegay, ilaa ugu dambeystii yiri, “Horta gabaryahay ma i garaneysaal?”
“Arag dad waa ila leedahay,” bey iyadoo dhulka hoos u eegeysa ugu jawaabtay.
“Dad inaan ahay leyskuma hayo e, ma garaneysaa waxaynu isu nahay?”
“Inaad nin gaaban tahay baan kuu arkaa ee wax kale kugu garanmaayo,” bey iyadoo hadalkiisa isdiidsiineysa ku tiri.
Isagoo aan jecleysan inay gaabidiisa wax ka sheegto, ayuu yiri, “Waxaan ahay Cali Dalmar Guuleed Geeddi, hooyadaana waa Cawo Nuur Rooble Geeddi.”
Intey qososhay ayey tiri, “Dee yeelkaa, maxaa iiga shan iyo toban ah, mise waad ii faalineysaa? Maxaad hooyadey magaceeda ka rabtaa?”
Isagii baa qaatoo yiri, “Sidaas ma’aha hooyadaa iyo aabbahay waa ilmo adeer labaad, oo waxay isugu yimaadaan Geeddii, taasaan doonaayey inaad ogaatid.”
Intey istaagtay oo labada kilkilood qabsatay, oo indho kulul ku eegtay tiri, “Maxaad uga golleedahay? Mise haasaawahaa sidaas kaaga tuxsaday? Kanaa iigu daran, waa la haasaawa buu maqlay.”
Markay istaagtay oo uu fadhigeediina ogaa, sarajooggeediina arkay ayuu u marag furay sifihii Dalal ka bixiyey habeenkii dhoweyd, inaanu been ka sheegine ay tahay quruxdeedu indho sarcaad iyo ammakaag.
Waxuu keliya oo aannu wax ka sheegin buruudkeeda la siiyey oy qof kasta oo is hortaaga ku buruud-shiileyso, sababtoo ah markuu eegaba intuu buruud-shiilmo, ayuu hadalkii iyo waxuu ra’yi watay ka duulayeen.
Markuu sidaas fahmay, ayuu isagoo is adkeynaaya markay kacday oo ay u holatay iney ka dhaqaaqdo yiri, “Adigu ragga gaagaaban rag uma taqaanid, ee Dalal oo kale iyo kuwa iska dhaadheer baa wax u taqaan?”
Mar alla markuu Dalal magacaabay bey tiri, intey eegmo kulul ku eegtay, “Ragrif baad tahay, Dalalna fartiis ma guddide meesha ha keenin.”
Cali markaan waxaa muuqatay inuu hadalkii meel la helay, wuxuuna isagoo sii wata yiri, “Dalal halmaan oo labo hal ku halmaan. Tan hore ku halmaan anigaa gayaankaaga habboon ah, tan kale ku halmaan tulud geel ah maleh, anna maal adduunyo meelaan ka joogo waad ogtahay, ama waa laguu sheegi karaa.”
Intey hadalkiisii u soo hogatay ayey tiri, “Geel badan baan leeyahay, gayaanna waan kaaga habboonahay cid kale, waxba kuma fadhiyaan, maxaa yeelay xoolaha waa la helaa, oo doqon hooda leh baaba jirta, marna waaba la waayaa, oo nin raga oon xoolo lahayn baaba jiri kara. Waxaase hore loo yiri, ma wax garad baa dacar lala qooshtaa? Mise wax ma garad baa malab lala shushubtaa? Waxaa la door biday in waxgarad dacar lala qooshto, sababtoo ah wax baaba kaaga kordha. Balse gaabanow nin gaaban geed ciilye waa lays garaad intihiyaaye waxaa sheegtaa saddex xaalo oo raggii hore yiraahdeen, raggana waa ku ammaan, dumarkana waa ku ceeb inay yeeshaan, iyo saddex nin oo aan la raacin.”
Cali indhahaa soo baxay, mar xagguu eegay, oo xagga kale eegay, oo mar dhulka hoos u eegay, oo mar iyadii eegay, mise wax naxariis ahi iyo ka dabcin ah ugama muuqdaan, weliba waxay ku dartay ku jees jees iyo qosol tiiqtiiqsi ah.
Mar kale ayuu dhulka hoos ugu foorarsaday, siduu dhulku jawaab siinaayo, waxuuna yiri, intuu madaxa kor u qaaday, “Gaabidu ragga waa ku ammaan, dumarkana waa ku ceeb.”
“Ma male xumid oo gaabidaadaad meel u sameyneysaa, laakiinse meeshaa waad ku ceebowday, gayaankaagii aad cid walba kaga habbooneyd iyo geelaagii badanaa, wax garaad ah ma kuu kordhiyeen? Jawaabtuna waa maya.”
lyadoo sii wadata bay tiri, “Haddaba aan kuu sheegee saddexda xaalo oo ragga ammaanta ku ah, dumarkana ku ceeb ahi inay yeeshaan, waa doodda, dagaalka iyo deeqda, sida raggii hore yiraahdeen.” Iyadoo sii wadata haddana tiri, “Saddex nin oon la raacin, waa ma horreeyaha, ma hambeeyaha iyo ma haasawshaha, Ninyahow haddaan markaas ku intihiye inta kale ha joogtee, marag sow kama tihid inaad haasaawihii iyo dooddiiba ku hartay?”
Cali intuu haghago yeeshay, oo wuxuu yiraahdo garan waayey yiri, “Maya ma garan waayine horaanan arrimahaas halxidhaalaha ah u maqal.”
“Xaggee joogi jirtey? Miyaadan waagaa la noolaan bulsho kaftanta, googgaaleysta, is halxidhaaleysa?” bey ku tiri.
Waxuu ku jawaabey, “Maya, waa la noolaa ee anaan isku taxalujin jirin.”
“Ma saasaa? Oo haddaadan kaftan aqoon, haasaawe aqoon, halxidhaale aqoon iyo xikmad midna wax ka aqoon, ma dhigahaan kugu aslayaa? Mise awr aan dhaansadaad ii noqon? Mise xadhkaan kugu madoobeysan magalooti.”
“Miyaan is caayeynaa?” buu yiri.
“Maya e waxaan ku leeyahay meesha ka huleel yaan gabbalku kuugu dhicine,” oo hore isaga dhaqaaqday.
Dani waa seeto e ducdey u dhaqaaqday ma ahe docdii kale ayuu u dhaqaaqay, isagoo kabna gashan kabna laalaadinaaya, waxuuna goostay isagoo taladii Warfaa raacaaya iyo dhaqan jira inuusan beelihii iyo bulshadii dib ugu noqone deegaanka ka kudaalo.