Maansadatan waxaa uu Macalim Yuusuf Xaaji Cabdullaahi Xasan oo ah qoraa, macalin iyo maanso-curiye, geerida Abshir kaga falceliyey markii ay soo gaartey maansadan:

Adduunkani aaya ma leh
Adduunkani aabbe ma leh
Wax loo ehel sheegto iyo
Abdiyo sii eegid ma leh
Ammuuri markay dhacduu
Oogmaa anfariir darani
Markay asaraar gashuu
Afkii hadli jiray xidhmaa
Markay urugiyo naxadini
Albaabkaaga joogsatuu
Nafluhu amakaagayaa
Ninkii ummaddu ay jecleyd
Abwaankii nabadda ee (Bacaadle)
Ilaahay dartii u go’ay
Dumarka eedaadayee
Madfaca lagu aayayiyo
Ubadka taakuliyihii
Asxaanta sameyni jiray
Ammuuraha taagan ee
Dadkii anfariirsan yihiin
Ninkii addimaayey ee
Intaa nabadda u ordaayey
Markii la is aasi waayey
Ninkii maydka ururinaayey
Markii anfacadii la waayey
Ninkii ountiyo biyaha
Ubadka ula gaadhsiini jiray
Ninkii cid waliba ammaantee
Ummaddu ay wada jecleyd
Alloow Abshiroow jannada
Udgoonkeeda ha ku ag marin!
Xabaashana kuu iftiimi
Malaa’igta kuu imaani
Alloow ehel kaaga yeel
Addoon jira baad aheydoo
Iimaanku ku weyn yahayoo
Marnaba iin lagu ogeyne
Alloow Anbiyadi ku raaci
Halkay kugu aasayaan
Haddii aan ag joogi lahaa
Ilaah baa igu og oo
Iftiin baan sudhi lahaa
Ayaamaan joogi lahaa
Waxaana ku uur samahay
Intii nin Islaamba ahi
Adduunyada dacal ka joogo
Magacaa la ilaawi maayo
Horaad erey wacan u tidhi
Asxaanna horaad u yeeshay
Astaamihii suubbanaana
Ummaddu wey kugu tilmaantay
In aad i arkayso ma ogi
In aad i ag joogto ma ogi
Indhuhu wey ooyayaan
Qalbigu wuu olalayaa
Afkuna wuu aamus gabay
Arrinku ani kela maahee
Ummaddu wey ila qabtaa!