Xarunta Daraawiisheed oo Qudhmis iyo Heegaale taal, ammintuna jiilaal tahay, ayaa nin danley ah afadiisii ummushay. Dabadeed qaalin geela oo dhalaysa ayuu soo xiray si uu ummusha ugu qalo. Sayidkii oo aqal ku jira, ayaa qaalinta ololkeedu beerqaaday. Isagoo kitaab Quraan ah gacanta ku haysta ayuu dibedda u soo baxay, dadkii meesha joogay buu wuxuu toyday hasha dabran ujeeddadeedu waxay tahay, kolkuu war helay ayuu ninkii cid u diray oo wuxuu ku yiri: “War geel ha maaline maad ii timaaddid, wax hasha qalliinkeeda kaa baajiya ayaan ku siin lahaaye?” Isla markiiba Sayidku hashii xarigga ayuu ka gooyey oo ninkii wuxuu siiyey xoolo uu ku meelmaro, iyo wuxuu xaaska siiyo labadaba. Markaa in yar ka hor buu Sayidku wuxuu dhegaysanayey hablo kebdo samaysanaya oo ku heesaya heestood. Luuqdoodii iyo jiibkoodii isagoo maskaxda ku haya kana tixraacaya, ayuu waa aftahane jiiftadan mariyey, wuxuuna yiri:

Guulla Eebbehayow, geel nimaan dhaqin,
Faciis gacanta haw gelin.
Ari gun baa dhaqatoo, garo naf laga waa,
Hadduu seben gadiidsado.
Giirna miis ma lahoo, gidir ilmihii diid,
Haddaan gunna la siineyn.
Gooha reen badaney, goor xun dararaay,
Hal baan abid gablooleyn.
Guri bilaay, geri la moodyeey,
Illeen waa gob xoolaad!
Luqun gardhaaley, gucuri weyneey,
Karuur gulungulcaatay!
Gucun maroorrey, good qabiilooy,
Ninkii gowracaa ba’ay!

Waxaan ka qoray Cabdi-Yaar Cali Guuleed, sannadkii 1955kii.